Cura Caminho 2023.
Bicycle-Ina.
Bay, Bay alles wat me lief is hier in Portugal. Het land, de mensen en mijn liefste lief.
Dat brengt vanalles in beweging in mij.
Dat is ook waar ik blij van word. Daarmee zijn, daarmee te leven en te vergeven; E-motie.
De afgelopen weken heb ik het ebook Aila en de stralen van de zon online gezet, zodat jij het kunt gaan lezen.
Aila verteld haar geheimen en wie weet roept het voor jou wel iets “nieuws” op.
Ook is er een mogelijkheid aangemaakt op de website om mij te volgen tijdens de fietstocht.
Via polarsteps kun je ook zelf een account aanmaken en mij opzoeken.
Mijn zieleroerselen blijf ik schrijven, ook tijdens mijn reis, dus volgen doe je !
De laatste weken voel ik dat ik andere dingen mag gaan doen.
Het is netals het einde van een zwangerschap, waarin je in de laatste weken ook niet meer met teveel andere dingen dan bevallen- baby-kleertjes-wiegje bezig wilt zijn.
De reis is begonnen vanaf het besluit:
In oktober, tijdens mijn weekje fietsen vanuit Viano de Castelo naar huis, Barril de Alva…
Ik ga het doen.
Voorbereiden vergt veel tijd en energie. Mijn fietsspullen zijn 30 jaar oud en vraagt dus om nieuw. Online bestellingen doen: dat vraagt veel van mij. Perfectionisme komt om de hoek. Ik wil gewoon met goed, duurzaam, licht -en het liefst milieu & natuur vriendelijk materiaal op pad.
Licht gewicht en natuurlijk materiaal daar “botst” het dan. Daar maak ik dus compromissen. De tent is lichtgewicht, eenpersoons en duurzaam.
Afgelopen weekend erin geslapen, tijdens de eerste regen sinds weken hier in Portugal. In de regen opgezet zelfs, daar was deze zeer geschikt voor stond erbij….en dat klopt. Heel praktisch, zonder dat je binnentent nat word omdat de buiten en binnentent aan 1 stuk zijn.
Wakker worden van het geluid van de vogels.
In een warme slaapzak, comfort temperatuur -10.
Rond oud en nieuw was ik in Nederland. Ergens rond Zutphen dacht ik wel een slaapzak te gaan kopen. Mislukt. Winkels met slaapzakken bestaan (bijna) niet meer. Alles is online.
Dus ik opzoek online, lees; limiet temperatuur, comfort temperatuur, extreem temperatuur…..
Limiet -1 leek me prima. April/ mei door de pyreneen, dan kan het nog behoorlijk koud zijn. Ik bestelde deze, echter super lichtgewicht (kleine 700 gr) maar best dun. TE voor mij. Ik heb deze dus weer terug moeten sturen en op zoek naar een nieuwe. Nu heb ik meer gewicht, maar wel comfort -10 en dat is super waardevol tijdens de koude nachten hier in de bergen.
Proef fietsen en kamperen in de bergen.
Goede nachtrust.
Is zo belangrijk en als je het koud hebt, slaap je niet. Je lichaam kan niet rusten.
Dat overkwam mijn lief. We gingen op proef, een nacht met bepakking, de bergen in. Mooi zonnig weer op de dag van vertrek, hoe hoger hoe kouder natuurlijk. Ook meer wind.
Na een proteine rijke warme drank, ieder onze slaapzak in (test).
Hij kon de slaap niet vatten, lag te draaien. Alle kleren nog aan, incl. jas, maar kon niet warm worden.
In mijn slaap was ik gestoord, niet klaar wakker, maar genoeg om er iets van mee te krijgen.
Het was bijna volle maan. Hij wilde gaan, naar huis (alweer).
Hij vertelde dat het al best licht was….ik stelde dat het dan wel tegen de ochtend zou zijn; tijd om op te staan.
We besloten in te pakken. Het zou gaan regenen dus dat was meteen ook een goede aanleiding om de tent droog in de zak te doen.
We vertrokken. In donker, op de zandweg de berg af. Mijn hoofdlampje gaf me extra zicht op de onverharde weg met diepe kuilen en veel stenen. De afdaling ging goed, in de stilte van de nacht. In het eerste dorpje ging de misser regen over in echt. Regenjas aan en door. Bijzonder in de stilte van de nacht kwamen we een auto tegen. Nog steeds geen idee hebbende van tijd. Inmiddels was hij wel weer warm, dat was het voornaamste. Het bleef donker, niks ochtend. We lijken wel gek. Allemaal stemmen die vanaf het opstaan door me heen gingen. Tegelijkertijd ook oke. Het is wat het is. We fietsen naar huis terug.
Thuis, al drinkend van de warme thee, valt mijn oog op de klok; drie uur ! Lachen ….. We hebben dus gewoon een avond geslapen in de tent zo ongeveer.
Hij maakt alvast een warme kruik voor zijn bed.
Ik besluit mijn kleine eenpersoons tentje op te zetten.
In donker tent op zetten, met hoofdlamp.
Nadat de tent was geariveerd, had ik deze binnen “opgezet” en dat ging vlot. Werken met een hoofdlamp was in mijn yurt- tijd, van alle dag.
Het begon harder te regenen.
Vergde even wat planning; a. stokken uitvouwen b. grondzeil c. tent erop.
Aanklikken en klaar. Spul naar binnen, rits dicht, droog.
Zo was de eerste nacht proefkamperen op de fiets met ons twee.
Zit nog lekker in mijn tentje deze blog te typen, de wind waait haar droog.
De zon haalt ook een nieuw bui op, dus actie zo meteen.
De komende weken focus op de tocht.
Wat kan mee, wat niet….ontspullen -en de zolder leegruimen.
In de zomer kunnen hier in Portugal, retraite gasten daar gebruik van maken als slaapplek.
Ook aandacht voor de route, op kaart en op een app samen met oortjes.
Zonder leesbril lees ik niets. Kaart op je stuur is dus verleden tijd voor mij.
Deze oortjes zijn een uitkomst. Hierbij blijf ik het verkeer en alles om me heen horen en ze hangen bij mijn oor, dus niets erin, wel zo prettig.
Tja; “ je word ouder mama ….”
Voelen vooral, wat heeft mijn lieve lijf nodig om fit te zijn.
Fit zijn is een manier van leven.
Ha Ina, wij hebben elkaar online in de break out room ontmoet tijdens de lente equinox op 20 maart jl. Het was een zeer aangename kennismaking! Nu is het bijna zo ver: je gaat op reis! Ik wens letterlijk en figuurlijk veel licht toe!!! Een warme groet van Nicoline
Ja ik weet het nog. Dank je wel. Als je wil kun je me volgen. Klik hiervoor op curacaminho op mijn homepagina en t wijst zich vanzelf!