Verwonderd. Ze zeggen wel “de wonderen zijn de wereld nog niet uit”
En gelukkig maar ! Het licht is er altijd. Ook al is het nog zo donker. Processen zijn soms heftig, niet makkelijk, zwaar. Daar zijn ze voor, om ze aan te gaan, om te ontdekken welk cadeau er in verpakt zit; liefdevolle bewustzijnsgroei.
En dan sta je ineens in een scenario dat een heel andere kant op zou kunnen gaan dan dat je voor jezelf in de nabije toekomst gedacht of gewenst had….
Het overkwam mij.
Niet één keer, nee, wel vijf keer of tien of meer….
Alsof iets in jou dan ” de regie ” uit handen neemt en je wensen voor je ogen zich ontvouwen.
Je hoort, je ziet, je voelt, je praat helder…licht….. lichttaal ( die naam gaf ik er overigens toen nog niet aan).
Zomer 2020. Alleen hier in de 3 km lange vallei. Ik 9 maanden hoedster van deze plek en er was een paniek in mij. Paniek dat ik hier alleen was, alleen met alles wat ik kon zien met mijn ogen en weten dat er branden woeden ergens (ver) rondom. Ik kon niet anders dan met mezelf zijn, pakte mijn drum en ging drummen bij het stroompje water langs het huis. Kwam in trance en zag het visioen van wat hier in de vallei zich ging ontvouwen… Ik had gevraagd om hulp, inzicht, bij wat ik hier kwam doen in de vallei, waarom ik aangetrokken was tot deze plek ?
Een deel van dit visioen heb ik al in een eerdere blog “ontvouwen” beschreven….
Ander deel van dit visioen was: “.. er kwamen andere mensen in het huis, zodat ik ook weer kon reizen…”
Nu ontvouwt zich dit deel, waarvan ik, toen ik het opschreef dacht dat het nog wel een twintig jaar zou duren.
Ik voelde sinds vorig jaar winter heel sterk dat deze plek teveel is voor mij alleen. Gelukkig kwam er ook weer hulp…Dinant kwam en alles leek zich te ontvouwen dat wij hier samen in harmonie bleven wonen. In oktober spraken we uit dat het toch misschien ook fijn was om samen ergens anders “opnieuw” te starten. We spraken dit uit, keken eens samen naar andere plekken die te koop waren, het werd weer wikken en wegen. Geen plek was voor mij zo fijn als deze.
Het was oktober en….waar je mee bezig bent in oktober, bereikt in april het jaar daarop het hoogtepunt. Zo werkt numerologie.
Blijkt dat ik precies begin april aan twee mensen heb verteld dat ik bereid ben de plek over te dragen, los te laten. Een dag later stond ze hier, ik vroeg haar nog een maand “bedenk- tijd”. Het vloog me aan, deze plek heeft me zoveel groei en ontwikkeling gebracht en ik heb hier ook veel ontwikkeld, neergezet.
Afscheid nemen van dit alles was nog te vroeg. Tegelijk wist ik dat ik ook zacht mag zijn voor mezelf, ik hoef niet flink te blijven, alles alleen te doen….het is teveel hier voor mij. Het land, de verantwoordelijkheid voor de plek, het werk op het land. Ik wil weer reizen, ontmoeten & mijn soul story schrijven: DAT gevoel komt steeds terug.
Dus na een maand, wist ik het. Ik ging opruimen, ruimte maken in mijn huis, ont spullen. In dit huis, op deze plek kwam alles samen. Alleen hier wonen, weer op eigen benen. Mijn moeder was overleden ruim een half jaar voordat ik deze plek vond….en toen ik hier een paar maanden woonde, verbrak de vader van mijn kinderen alle contact met mij en liet me weten dat hij psychisch ziek was en hiervoor in behandeling ging. Alles kwam samen hier in dit huis, deze plek heeft me mijn kracht verder helpen voelen. Het water heeft alles ook in mij doen stromen. De liefde voor mezelf. Zacht zijn voor mezelf.
Er kwam ondertussen een berichtje van een stel, wie ik vorig jaar op een marktje ontmoet had. Ze werden naar Portugal getrokken, ook naar “mijn “plek. Wilden komen kijken -en voelen. Het ging snel, voordat de retraite startte die ik run, waren zij al hier, vanuit Frankrijk gereden. Ze vielen voor deze mooie plek. Diepe zucht; “dat snap ik wel”, zei ik. En t was goed.
Wat hier gebeurde, was iets ouds…en tegelijkertijd NU, een magisch moment. Na de soep was het tijd om uit elkaar te gaan, terug bij onszelf.
Geleid worden. Je hoofd kan dit niet bedenken. Die kan zich weer zorgen gaan maken…daar bedank ik voor. Ik leef in vrijheid, in liefde met mezelf en de Goddelijke Liefde. Omarm mijn pijn, zo heel ik mezelf en degene die bereid is daartoe. Ik erken en herken mijn lichtkracht en lichtlichaam. Inspireer en her verbind anderen met zichzelf, de Aarde en het Universum…
Mijn reis gaat verder, ik leef mijn missie en het is tijd om mijn soul story te schrijven in boek vorm. Te reizen misschien, met een nieuwe liefde.