Goede nachtrust.
Is zo belangrijk en als je het koud hebt, slaap je niet. Je lichaam kan niet rusten.
Dat overkwam mijn lief. We gingen op proef, een nacht met bepakking, de bergen in. Mooi zonnig weer op de dag van vertrek, hoe hoger hoe kouder natuurlijk. Ook meer wind.
Na een proteine rijke warme drank, ieder onze slaapzak in (test).
Hij kon de slaap niet vatten, lag te draaien. Alle kleren nog aan, incl. jas, maar kon niet warm worden.
In mijn slaap was ik gestoord, niet klaar wakker, maar genoeg om er iets van mee te krijgen.
Het was bijna volle maan. Hij wilde gaan, naar huis (alweer).
Hij vertelde dat het al best licht was….ik stelde dat het dan wel tegen de ochtend zou zijn; tijd om op te staan.
We besloten in te pakken. Het zou gaan regenen dus dat was meteen ook een goede aanleiding om de tent droog in de zak te doen.
We vertrokken. In donker, op de zandweg de berg af. Mijn hoofdlampje gaf me extra zicht op de onverharde weg met diepe kuilen en veel stenen. De afdaling ging goed, in de stilte van de nacht. In het eerste dorpje ging de misser regen over in echt. Regenjas aan en door. Bijzonder in de stilte van de nacht kwamen we een auto tegen. Nog steeds geen idee hebbende van tijd. Inmiddels was hij wel weer warm, dat was het voornaamste. Het bleef donker, niks ochtend. We lijken wel gek. Allemaal stemmen die vanaf het opstaan door me heen gingen. Tegelijkertijd ook oke. Het is wat het is. We fietsen naar huis terug.
Thuis, al drinkend van de warme thee, valt mijn oog op de klok; drie uur ! Lachen dit. We hebben dus gewoon een avond geslapen in de tent zo ongeveer.
Hij maakt alvast een warme kruik voor zijn bed.
Ik besluit mijn kleine eenpersoons tentje op te zetten.
Was tenslotte voorbereid op een nacht in de tent, had alles bij de hand.
Uitdaging twee; in donker tent op zetten, met hoofdlamp.
Nadat de tent was geariveerd, had ik deze binnen “opgezet” en dat ging vlot. Werken met een hoofdlamp was in mijn yurt- tijd, van alle dag.
Het begon harder te regenen.
Vergde even wat planning; a. stokken uitvouwen b. grondzeil c. tent erop.
Aanklikken en klaar. Spul naar binnen, rits dicht, droog.
Zo was de eerste nacht proefkamperen op de fiets met ons twee.
Zit nog lekker in mijn tentje deze blog te typen, de wind waait haar droog.
De zon haalt ook een nieuw bui op, dus actie zo meteen.
De komende weken focus op de tocht.
Wat kan mee, wat niet….ontspullen -en de zolder leegruimen.
In de zomer kunnen retraite gasten daar gebruik van maken als slaapplek.
Ook aandacht voor de route, op kaart en op een app samen met oortjes.
Zonder leesbril lees ik niets. Kaart op je stuur is dus verleden tijd voor mij.
Deze oortjes zijn een uitkomst (skock….). Hierbij blijf ik het verkeer en alles om me heen horen en ze hangen bij mijn oor, dus niets erin, wel zo prettig.
Tja; “ je word ouder mama ….”
Voelen vooral, wat heeft mijn lieve lijf nodig om fit te zijn.